مشکل رفتار با سرمایه گذاران

روزنامه خزر- سه شنبه 23 اسفند 1384- سال نهم شماره1600

وارد دفتر کارش شدم غمگین به نظر می رسید. پس از سلام و احوالپرسی خانم و آقایی را که میهمانش بودند معرفی کرد و گفت که این خانواده در “دوبی” زندگی می کنند.بی مقدمه از آقای خانواده سئوال کردم برج “مارینا” دوبی در چه وضعیتی است؟ پاسخ داد: مثل باد در حال ساخت است.سپس رو به دوستم کرد و گفت: چرا می خواهی یک میلیارد تومان را در اینجا هزینه کنی ،نصفش را بردار و بیا دوبی . تازه از ایران بدنبالت هم خواهند آمد و از تو خواهند خواست که بیا ایران. بعد هم می گویند که یک سرمایه گذار ایرانی در خارج از کشور را با فلان مبلغ سرمایه به کشور جذب کرده اند !!

اگر چه تلویحاً با مخالفت آن فرد مواجه شد اما حرفهایش بی تأثیر نبود.تو گویی تازه حرف دلش باز شده بود. دست در جیبش کرد و دست نوشته ای – نه نامه تایپ شده اداری را که از یکی از نواحی شهرداری … بدستش رسیده بود به من نشان داد و با گلایه گفت:ببین، حداقل آداب اولیه را نمی دانند. نه سلامی و نه علیکی .در نامه آمده بود : آقای … مالک ساختمان واقع در … شما در جلوی ساختمان خود بدون مجوز مبادرت به احداث باغچه در پیاده رو نموده که مشکلاتی را برای شهروندان و شهرداری بوجود آورده است. چنانچه ظرف مدت 48 ساعت به شهرداری مراجعه نکنید برابر مقررات …

اولاً : احداث باغچه از وظایف شهرداری است نه مالک

ثانیاً: ساختمان در یک بلوار کم آمد و شد از نظر افراد پیاده قرار دارد و شاید روزانه به اندازه انگشتان دست از آن محل عبور نکنند.

ثالثاً: خود مالک با هزینه شخصی مبادرت به موزائیک کاری پیاده رو و احداث باغچه  نموده است.یک لحظه به یاد خبری که روز یازدهم تیر ماه سالجاری در مطبوعات کشورمان درج شده بود افتادم که به نقل از تلویزیون امارات نوشته بودند:”تا پایان سه ماه نخست امسال مبلغ 200 میلیارد دلار از سوی 400 هزار ایرانی در دوبی سرمایه گذاری شده است. این آمار که از سوی اتاق بازرگانی دوبی اعلام شده پیش بینی کرده است تا پایان سال جاری سرمایه ایرانیان از مرز 300 میلیارد دلار بگذرد” واقعاً چرا امارات؟

آیا ما قادر به جذب سرمایه های خودمان نیستیم؟قطعاً ما می توانیم . مشروط به اینکه حداقل مشکل رفتاری مان را با سرمایه و سرمایه گذار حل کنیم. واقعاً ما می توانیم.