نحوه برخورد با واحد های تولیدی باید با حفظ حریم آنها و بدون جنجال باشد

روزنامه خزر- دوشنبه 11 آذر 1381 سال ششم شماره 814

اشاره: آنچه می خوانید گفتگوی روزنامه خزر با محمد رضا گیاه پرور کارشناس مسائل اقتصادی است که پیرامون اثرات خبر ورود گوشت های آلوده صورت گرفت.

¨ موضوع ورود گوشت های آلوده به ایران طی چند ماه اخیر جنجال برانگیز بود تا اینکه چند روز پیش اعلام شد که اصلاً این گوشت ها آلوده نبوده اند. نظرتان در این باره چیست؟

¢ بحث مربوط به ورود ، تولید و مصرف گوشت های آلوده تقریباً از نیمه اول مهر ماه آغاز شد. بنده بجهت اینکه در این باره تخصصی ندارم واقعاً نمی دانم که گوشتها آلوده بود، تاریخ مصرفش گذشته بود، ذبح شرعی نشده بود، کی مقصر است ، چطور وارد و از این همه مسیر و جاده کشور عبور داده شد و وارد پایتخت ایران شدو در کجاها مصرف و احیاناً تولید شده است،آلوده بودن گوشتها آزمایش شده است یا نه. واقعاً نمی دانم. چرا که در تخصص من نیست. اما معتقدم مسئولان دست اندرکار باید پاسخ روشنی به سئوالات مردم بدهند و آنها را از نگرانی برهانند وگرنه شایعات گسترش خواهد یافت.

یکی از دلایل مهم بروز شایعه و اینکه مردم به شایعات رو می آورند فقدان اطلاعات درباره زمینه ها و مطالبی است که برای مردم دارای اهمیت است.”آلپورت” و همکار دیگرش معتقدند: “که شایعه در شرایطی پرداخته و پراکنده می شود که مردم به یک حادثه خاص علاقمند هستند و آن حادثه برای آنها اهمیت ویژه ای دارد و نیز ابهامی در مورد آن وجود دارد یا واقعیتهای مربوط به آن مبهم است. ”

وقتی یک شایعه پراکنده می شود و مسئولین می خواهند از اشاعه آن جلوگیری کنند، بهترین روش جلوگیری ، بیان حقیقت از زبان فردی است که مورد اعتماد و اطمینان جامعه است.

¨شرکت کاله یکی از معروفترین تولیدکنندگان فرآورده های گوشتی کشور اعلام کرده که در جریان ماجرای گوشت های آلوده حدود 20 میلیارد ریال متضرر شده است و با توجه به اعلام آلوده نبودن این گوشت ها ،چگونه می توان از تکرار چنین وقایعی جلوگیری کرد و حتی اگر خطایی صورت گرفته چگونه باید با آن برخورد نمود؟

¢بنده واقعاً نمی خواهم به دفاع مطلق از شرکت کاله و یا دو شرکت دیگر تولید کننده فرآورده های گوشتی بپردازم . نظرم این نیست که اگر یک واحد تولیدی صنعتی در این مملکت احیاناً خطایی کرده به خطایش رسیدگی نشود. جامعه باید از محصولات سالم و بهداشتی استفاده کند. اما معتقدم برخورد با واحدهای تولیدی صنعتی باید در نهایت احتیاط و حفظ حریم آنها، بدون جنجال و با رعایت صرفه و صلاح ملی صورت بگیرد تا خدای ناکرده به واحد تولیدی و همچنین سرمایه گذاری در کشور آسیبی وارد نشود.

امروز کشور با بحران عظیمی بنام اشتغال مواجه است. تلاشهای فراوانی در حال انجام است. مقام معظم رهبری ، ریاست محترم جمهوری اسلامی رأساً پیگیر رفع این معضل هستند تا انشاءا… قدری از میزان بحران کاسته شود. زمینه های بسیاری در حال فراهم شدن است تا به سرمایه گذاران قبولانده شود که سرمایه گذاری در کشور محترم شمرده می شود و امنیت سرمایه گذاری در ایران فراهم است،حتی بحث تجمیع عوارض در مجلس شورای اسلامی مطرح است. بنده واقعاً از این گونه برخوردهای جنجالی آنهم در سطح وسیع و آنهم با واحدهای تولیدی و صنعتی دلم می گیرد. من با عمق جانم لمس می کنم که صاحبان این دو سه واحد تولیدی در اینهمه مدت چه رنجی را تحمل می کنند، چقدر غصه می خورند، چقدر شماتت شنیدندکه:”چرا سراغ تولید رفتید” ولی وقتی به حرفهای مدیر گروه صنایع غذایی    “کاله”می نگرم که می گوید:”چو ایران نباشد تن من مباد ! “و یا اینکه : “برای رونق تولید باید از جان گذشت” به خودم می بالم و دلم قرص می شود.

¨ در این میان مردم و رسانه ها چه نقشی می توانند ایفاء کنند؟

¢ شرکت “کاله” که بیشترین صدمه را خورد علاوه بر تولید فرآورده های گوشتی ، محصولات دیگری نظیر ماست و انواع پنیر و بستنی و آبمیوه و کنسروجات تولید می کند که آبلیمو و خیارشور این مجتمع به اروپا و آمریکا صادر می شود. شما بیاد بیاورید آنزمانی را که توی همین مملکت از دانمارک و کشورهای دیگر پنیر وارد می کردند و با کوپن و بن به مردم می دادند.در حالی که شرکت “کاله” مبتکر تولید انواع پنیر است و در مدت یکسال 40 نوع پنیر تولید کرده است. اگر این واحد صنعتی خدای ناکرده خطایی هم کرده باشد در بخش فرآورده های گوشتی این واحد صورت گرفته است و نبایستی به سایر محصولات این شرکت تعمیم و گسترش داده شود و به حیثیت شرکت لطمه بخورد.بنده معتقدم برای کمک به “کاله” – بلکه به صرف تولید محصولات وطنی ، تولید داخلی ، مردم باید به خرید سایر محصولات این شرکت روی آورند و هر چه بیشتر از محصولات این شرکت مصرف کنند تا مدیران این واحد تولیدی صنعتی با دلگرمی و قوت قلب بیشتری به تولید در کشور ادامه دهند . و در این راه رسانه ها نقش ویژه ای در اطلاع رسانی بمردم دارند . باز هم تأکید می کنم نظرم فقط “کاله” نیست، هر واحد تولیدی که در این مملکت به روش ناصحیح به حیثیتش صدمه بخورد باید به یاریش شتافت.

¨تعطیلی یک واحد تولیدی چه اثرات اقتصادی و اجتماعی می تواند بهمراه داشته باشد؟

¢ببینید! ممکن است در تعطیلی یک مغازه تنها شاگرد و صاحب مغازه و عائله آنها خسارت ببینند و احیاناً دیگر کسی داوطلب دایر کردن مغازه نباشد ولی،در تعطیلی یک کارخانه آنهم با 2500 نفر با عائله 7500 نفر چطور.آیا تأثیرات اقتصادی و اجتماعی این دو برابرند؟

قطعاً برابر نیستند . در این ماجرا تولید صدمه خورد،سرمایه گذار صدمه خورد،مغازه های پروتئینی و ساندویچ فروشیها صدمه دیدند،تولیدکنندگان و فروشندگان خیارشور،سس مایونز و کچاپ ،کارگاههای تولید نان فانتزی،چلوکبابی و رستوران ها هم صدمه خوردند. شما نگاه کنید به کسانی که در تهران صبح از خانه خارج می شوند و شب برمی گردند. این افراد غذای آماده و روزانه شان ساندویچ است.اگر فرآورده های گوشتی را از جیره غذایی آنها حذف کنیم چه جایگزینی برای آنها داریم. امیدواریم این مسأله به خیری بپایان برسد و بیش از این کش پیدا نکند که به سود هیچ کس نیست.